Kumpulan kafir yang berselindung atas nama islam ini memiliki pegangan akidah yang sangat berbahaya antaranya ialah; mendakwa kenabian, merubah nas-nas al-Quran, membatalkan pensyariatan jihad, mengkafirkan orang islam dan menjadikan orang kafir sebagai wali (penolong) mereka. Secara ringkas mereka adalah pengikut Mirza Ghulam Ahmad al-Qadiyani.
Nama lain bagi puak ini adalah, Ahmadiyyah seperti di Afrika sebagai nisbah kepada pengasasnya Ahmad yang mendakwa sebagai Nabi. Tetapi nama popular mereka adalah Qadiyaniah seperti yang tersohor di Pakistan, India dan lain-lain Negara islam.
Tarikh kemunculan;
Di bawah pengaruh pengasasnya kumpulan sesat ini muncul pada ke 19 Masihi ketika munculnya penjajah British di India. Telah terbukti secara tarikh dan ilmiah bahawa mereka ini muncul dengan kerjasama British sebagai satu maslahat politik penjajah ketika itu. Mereka ini menjadi balaci, pembantu tidak rasmi penjajah seperti yang telah di akui sendiri oleh pengasasnya dalam beberapa tulisan beliau. Mereka ini dilindungi dan ditaja oleh British. Tidak hairanlah jika antara asas akidah mereka ialah membatalkan jihad dan wajib taat kepada golongan pemerintah sekalipun mereka adalah penjajah kafir!
Pengasas kesesatan;
Mirza Ghulam Ahmad bin Mirza Ghulam Murtadho bin Ato Muhammad (Dajjal yang mendakwa sebagai Nabi), mendakwa beliau adalah berasal daripada Monggol yang datang dari Samarqand. Pada masa yang lain beliau mendakwa bahawa beliau berasal dari China, kadang-kadang mengaku berasal dari Parsi daripada kerabat yang menerima wahyu. Kadang-kadang beliau mendakwa pula bahawa beliau adalah daripada keturunan Fatimah binti Muhammad (Ali Bait). Semua pertentangan ini jika ditanya kembali pasti akan dijawab bahawa; "Demikianlah Allah memberitahu aku melalui wahyu".
Pengasas sesat ini dilahirkan pada 1840 M di tempat bernama Qadiyan salah satu kampong di Punjab India. Keluarga beliau terkenal sebagai mereka yang membantu penjajahan British, bekerjasama dengan satu puak (Syekhh) yang juga merupakan puak yang sangat memusihi islam dan muslimin di India.
Dakwaan-dakwaan sesat Ahmad Qadiyani;
1) Mendakwa sebagai Nabi secara berperingkat-peringkat, bermula dengan dakwaan beliau menerima wahyu Allah melalui cara ilham.
2) Kemudian mula mendakwa bahawa beliau adalah reformis zaman yang sama seperti Isa bin Maryam dalam beberapa sifat seperti tawadhu' dan lain-lain lagi.
3) Kemudian mendakwa bahawa beliaulah Nabi Isa akhir zaman seperti yang dijanjikan dalam al-hadis akan tetapi beliau menyatakan bahawa beliau hanyalah separuh nabi.
4) Tahun 1901 M beliau mula mendakwa sebagai Nabi dan rasul yang sempurna.
5) Pada tahun 1904 M beliau menambah dakwaannya yang baru pula bahawa beliau adalah (Krishna) yang merupakan tuhan sembahan agama hindu. Yang dianggap sebagai Allah dalam agama Samawi (langit).
Akhir hayat Ghulam Ahmad;
Pada tahun 1907 M beliau mencabar seorang ulama India terkenal: Maulana Thanaullah Tisri yang telah membongkarkan kepada awam tentang kekafiran Mirza Ghulam Ahmad. Nabi dusta ini telah menulis sepucuk surat pada 5 april 1907 M berdoa supaya Allah mencabut nyawa salah seorang diantara mereka yang dusta dengan ditimpakan sakit sebelum matinya dengan sakit taun .
Allah telah mendedahkan penipuan Mirza Ghulam dan memenangkan yang hak. Selepas 13 bulan 10 hari Allah telah datangkan penyakit ini kepada Mirza seperti yang didoakan. Maka binasalah Nabi dusta ini dengan penyakit taun 26 mei 1908 M! Al-hamdulillah di atas kematian yang sangat disyukuri ini. Adapun ulama yang alim: Maulana Thanaullah Tisri pula telah hidup selama 40 tahun selepas kematian nabi dusta bernama Ghulam Ahmad.
Pengganti kepada dajjal yang dusta ini;
Selepas binasanya salah satu dajjal akhir zaman ini, kesesatan ini telah diteruskan dan dipanjangkan oleh sahabatnya; Hakam Nuruddin. Meneruskan perjuangan sesat Ghulam ini sehinggalah beliau juga dibinasakan pada tahun 1914 M. selepas itu Qadiyani telah berpecah kepada dua puak, setiap puak mendakwa mereka adalah pengganti @ khalifah kepada Mirza Ghulam. Demikian kesesatan dan bidaah semakin bercambah dan berpecah-pecah kerana matlamat mereka adalah dunia, nafsu, dan pangkat yang dipandu oleh akal sesat mereka.
Tanda, alamat dan syiar pengikut mereka;
Mereka tiada tanda yang khas agar dapat dikenal pasti, bahkan mereka berwatakan seperti orang islam dalam banyak perkara. Akan tetapi di sana 2 perkara yang penting perlu diketahui;
1) Pendakwah Qadiyaniah ketika menyebarkan racun berbisa mereka tidak akan menzahirkan kesesatan mereka. Akan tetapi lebih kerap menggunakan kalimah kebangkitan dan reformasi sebagai satu umpan. Apabila mereka sudah mendapat sasaran yang menerima dan menyokong mereka, maka barulah mereka akan menyatakan bahawa mazhab al-Qadiyaniah adalah islam yang sebenar.
2) Mirza Ghulam telah menggunakan taktik Tadarruj (step by step). Demikianlah juga pendakwah-pendakwahnya dalam menyesatkan manusia. Sedikit demi sedikit akan membawakan ungkapan dan lafaz-lafaz Mirza Ghulam Ahmad.
Beberapa pengangan asas penting al-Qadiniah;
1) Beriktikad bahawa kenabian belum tamat dan belum berakhir dengan kewafatan baginda Nabi Muhammad. Mereka tidak mengimani nusus-nusus yang berkaitan dengan tamatnya kenabian di dunia in selepas Nabi Muhammad.
2) Mereka mengimani bahawa tuhan mereka kononnya (Allah) bersifat dengan sifat-sifat manusia, berpuasa, menunaikan solat, berjaga dan tidur, melakukan kesilapan dan perkara-perkara yang benar. Menulis, melakukan jimak dan berbagai-bagai lagi kekufuran yang amat malu untuk dinyatakan.
3) Beriktikad bahawa mereka memiliki kitab yang menandingi al-Quran iaitu 20 juz yang dinamakan (al-Kitab al-Mubin).
4) Beriktikad bahawa kampong Qadiyan adalah seperti Mekah dan Madinah bahkan lebih mulia dan afdhal daripada 2 tempat tersebut.
5) Beriman bahawa haji yang diwajibkan itu ialah menyertai perhimpuanan tahunan di kampong Qadiyan.
6) Mereka melihat bahawa 1/2 agama mereka dan rukun asas teragung mereka ialah mentaati kerajaan Britain.
Apakah hukuman ulama terhadap mereka?
Ijma' ulama islam bahawa pengikut ajaran Qadiyani ini adalah kafir dan keluar daripada ajaran islam. Ulama Pakistan telah mengeluarkan fatwa yang banyak disamping ulama-ulama yang lain. Semua iktikad-iktikad mereka ini jelas bertentangan dengan al-Quran dan sunnah Nabi yang menjadi rujukan utama dalam akidah, syariah dan akhlak.
Rujukan-rujukan penting;
- ما هي القاديانية ؟ أبو الأعلى المودودي
- القادياني والقاديانية" لأبو الحسن الندوي.
- القاديانية" لإحسان إلهي ظهير.
- موقف الأمة الإسلامية من القاديانية" نخبة من علماء باكستان.
- القاديانية نشأتها وتطورها" حسن عيسى.
0 comments:
Catat Ulasan